Teamleidster zuster van Buren
Door: Monica
Blijf op de hoogte en volg Monica
25 November 2015 | Suriname, Paramaribo
Hallo lieve volgers,
en we zijn alweer twee weken verder sinds mijn laatste blog en er is weer een hoop gebeurd in de tussentijd. Zo ben ik gepromoveerd van 'gewoon' verpleegkundige naar teamleidster van de afdeling. Dit houdt in dat ik verantwoordelijk voor ongeveer 15 patiënten op de afdeling. En ik moet eerlijk bekennen dat ik dat een hele uitdaging vind, maar wel een ontzettend leuke uitdaging waar ik heel veel voldoening uithaal. De eerste twee dagen liep ik nog gewoon met een teamleider maar op de derde dag had ik een andere begeleider en die zag het woord begeleiden staan en vond dat ik het wel alleen kon. Oké, daar heb ik dus even een stokje voor gestoken want zo zeker van mijn zaak was ik helemaal niet. Maar haar idee van begeleiding en mijn idee van begeleider verschilde ietsjespietjes. Om een lang verhaal kort te maken, mijn begeleider heeft de gehele dag op haar krent gezeten en gegeten en verder niets. Oja, af en toe kwam ze met veel pijn en moeite van haar stoel af om even te vragen hoe het ging. Aan het einde van mijn dienst kreeg ik wel gelijk te horen dat ik morgen toch echt alleen zou staan. En bedankt voor de begeleiding dacht ik toen. De volgende ochtend hield ze inderdaad voet bij stuk en heeft ze nog meer op haar krent gezeten dan de dag ervoor.
en we zijn alweer twee weken verder sinds mijn laatste blog en er is weer een hoop gebeurd in de tussentijd. Zo ben ik gepromoveerd van 'gewoon' verpleegkundige naar teamleidster van de afdeling. Dit houdt in dat ik verantwoordelijk voor ongeveer 15 patiënten op de afdeling. En ik moet eerlijk bekennen dat ik dat een hele uitdaging vind, maar wel een ontzettend leuke uitdaging waar ik heel veel voldoening uithaal. De eerste twee dagen liep ik nog gewoon met een teamleider maar op de derde dag had ik een andere begeleider en die zag het woord begeleiden staan en vond dat ik het wel alleen kon. Oké, daar heb ik dus even een stokje voor gestoken want zo zeker van mijn zaak was ik helemaal niet. Maar haar idee van begeleiding en mijn idee van begeleider verschilde ietsjespietjes. Om een lang verhaal kort te maken, mijn begeleider heeft de gehele dag op haar krent gezeten en gegeten en verder niets. Oja, af en toe kwam ze met veel pijn en moeite van haar stoel af om even te vragen hoe het ging. Aan het einde van mijn dienst kreeg ik wel gelijk te horen dat ik morgen toch echt alleen zou staan. En bedankt voor de begeleiding dacht ik toen. De volgende ochtend hield ze inderdaad voet bij stuk en heeft ze nog meer op haar krent gezeten dan de dag ervoor.
-
25 November 2015 - 07:37
Astrid:
Hoi Monica,
Ik hoop dat je na de knallers weer thuis komt.
Je bent zooooo lief.
Veel plezier met alle baby-tjes.
Groetjes Femke en haar mama -
25 November 2015 - 08:26
Sjoukje Hulsman:
Ha Monica, ik had ook niet anders verwacht dan dat jij de leiding zou krijgen, jij werkt tenminste.
wat zal je collega een zere krent hebben van al dat zitten. gr van ons -
26 November 2015 - 22:21
Ariena:
ja dit is echt jou ding geniet er van
en doe je ding
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
