Actrice 2.0

Hallo allemaal,

en toen waren we alweer twee weken verder. En wat is er weer veel gebeurd in die twee weken.

Zo ben ik op 2 januari naar de dierentuin geweest. Heel bijzonder om al die mooie beesten te zien in, naar mijn mening en die van vele anderen, veel te kleine hokjes. En hoe raar om te zien dat de ene aap opgesloten zit in een hokje terwijl andere apen gewoon vrij rondlopen door het park omdat dit wilde apen zijn.

De volgende dag ben ik samen met andere huisgenoten naar Fort Zeelandia geweest. Fort Zeelandia is. Heel bijzonder om zo de geschiedenis van Suriname te horen aan de hand van dit gebouw. Surinamers gaan niet graag naar Fort Zeelandia omdat hier veel gruwelheden hebben plaats gevonden en dan vooral in de tijd van de slavernij.

De dag erna was het weer tijd voor stage en die begon gelijk goed. Ik stond ingedeeld op kamer 6. Op kamer 6 liggen soms vrouwen die medicijnen krijgen om de bevalling op te wekken. Bij de ene vrouw werkt dit medicijn heel goed en bij de andere vrouw doet het medicijn niet zo heel veel. Bij één van deze vrouwen werkte het medicijn heel erg goed. (oke voor de lezers die niet zo tegen bevallingsverhalen kunnen, zou ik zeggen, lees maar door met de ogen dicht XD) De mevrouw kreeg weeën en gaf na verloop van tijd aan te moeten poepen. Nou ik een po gehaald en zo gezegd zo gedaan. Nog geen 5 minuten later gaf mevrouw aan weer te moeten poepen. Toen dacht ik van, hmmmmm, dit klopt niet helemaal. Ik toen als een gek naar de verloskuindige gerend en gezegd dat deze vrouw aan het bevallen is en dat ik denk dat ze al persdrang heeft dus op welke verloskamer kan ik haar leggen voordat ze op zaal bevalt. Nou na veel overleg kon mevrouw naar verloskamer 3 dus hop een rolstoel gepakt, mevrouw op de rolstoel gezet en gesjeesd naar de verloskamer. Eenmaal op de verloskamer mevrouw op bed gelegd en een student gestuurd om NU een verloskundige te halen om te kijken hoe ver ze is maar met dat ik mevrouw op bed leg, zie ik dat ze perst en kijk ik onder het laken en wat zie ik daar ---> een heel mooi hoofdje. Oftewel het kind was al half geboren Ik mevrouw haar onderbroek uitgetrokken als een idioot en snel het laken gepakt om het kind aan te pakken en hups daar was het kind. Nu maar hopen dat het kind huilt, want ja dat is een goed teken en gelukkig het kindje ging huilen. Pfffff, een stress minder. Nu maar hopen dat er snel een verloskundige komt aangezien het kind moet worden afgenaveld en de placenta nog geboren moet worden. Gelukkig kwam de verloskundige heel snel en heeft zij het verder overgenomen. Heel bijzonder en raar om zo in mijn eentje een bevalling te doen. Ook heel bizar om te bedenken dat er gewoon geen verloskundige in de buurt was om mij te helpen maar gelukkig bleef ik kalm en is alles goed gegaan.

Nou een paar dagen later gebeurde het volgende. Louise en ik gaan volgende week een paar dagen op vakantie naar Curaçao om onze tijd in Suriname goed af te sluiten, want ja lieve mensen over twee weken ben ik alweer terug in Nederland. Maargoed terug naar het verhaal. Wij hebben, toen wij aankwamen een toeristenvisum gehad voor 30 dagen. Die hebben wij toen verlengd naar 90 dagen maar die 90 dagen waren op 7 januari om wat betekent dat we daarna illegaal in Suriname zijn. Dit betekent dat wij wel uit Suriname komen maar niet meer in Suriname. Op zich niet erg maar wel als je bedenkt dat wij nog een dag in Paramaribo moeten overbruggen als we terug komen van Curacao. In Nederland hadden wij ons MKV aangevraagd dus er zat nu niets anders op dan naar Vreemdelingenzaken te gaan en ons MKV in behandeling te stellen. Maar nu wil het feit dat je daarvoor een afspraak moet maken en ja die hadden wij niet. Wij krijgen als tip van huisgenoten om er gewoon naar toe te gaan en te zeggen dat we een afspraak hadden. Dus wij woensdag 6 januari op de bonne voight naar die vreemdelingenzaken. Daar aangekomen bleek, dat hebben wij weer, dat ze gingen sluiten want ze hadden om 10.00 uur een belangrijke meeting. Ja daar sta je dan dus daar begon ons toneelstukje. Ja maar meneer wij hebben echt afspraak hoor om 9.30 uur en het is nu 9.30 dus ze verwachten ons. Nee dat kan echt niet. u had hier voor 9.00 uur moeten zijn maar nu gaan we sluiten. (en lieve bloggers, deze bewaker zag er niet aller vriendelijkst uit) Ja maar meneer, echt waar. We hebben gebeld en ze zeiden dat we nu moesten komen. En ja waar was ons bewijs en ons nummer van de afspraak. Ja maar meneer die hebben we niet want we hebben de afspraak telefonisch gemaakt. Nou na lang zeuren en standvastig blijven volhouden dat we afspraak hadden (auditie voor goede tijden, slechte tijd CHECK) mochten we naar binnen. Eenmaal binnen werden we vrij snel geholpen en mochten we doorlopen en ze konden maar steeds niet begrijpen hoe het kon dat wij vandaag een afspraak hadden. Ja, dat wisten wij ook niet, hahahahahaha. Nou toen begon het gezeur over papieren die niet officieel zijn en die moesten officieel. Nou mevrouw, in Nederland zijn deze papieren gewoon goedgekeurd voor onze MKV aanvraag, dus ik vind het nu heel raar dat het hier niet wordt goedgekeurd en jahoor mevrouw achter de balie wist niets meer te zeggen. Driekwartier later (6 l zweet verloren en een neus zo lang als pinokkio) hadden we ons felbegeerde strookje waarmee we Suriname uit en IN komen. Jongens, jongens wat een verhaal en wat hebben wij gelachen dat we gewoon door onze vlotte babbel te gebruiken, zonder afspraak ons strookje in ontvangst mochten nemen. I <3 Su

Toen was het tijd voor onze volgende trip: FREDBERG. Hierover kan ik alleen maar zeggen AMAZING!!!!! Wat een gave trip. Het begon al dat we op zoek gingen naar een vogelspin. En voor de mensen die mij een beetje kennen weten ze hoe bang ik ben voor spinnen. Zelf voor een millimeter spin schreeuw ik alles bij elkaar, laat staan voor een vogelspin. en jahoor we vonden er één. Weliswaar dood maar toen scheet ik nog in mijn broek van angst. Nog geen 5 min later vond Fred een echte vogelspin. Zo daar ging mijn hartslag van 150 naar 250. De vogelspin konden we niet vasthouden want dat vond Fred te gevaarlijk. Heeeeeeeeeee wat jammer nou, mij niet heus XD XD Daarna door naar het basiskamp en daarna tas inpakken en hups de berg op. Na een toch van 3 uur lopen kwamen we aan op de top van de Fredberg en mensen wat was dat een mooi uitzicht. Geen woorden voor om dat te beschrijven. 's Avonds een kampvuur gemaakt en heerlijk genoten van een prachtige sterrenhemel. 's Nachts heerlijk geslapen in mijn hangmat. De volgende dag weer de berg af en ondertussen een vleermuisgrot in geweest zonder vleermuizen; TOP!!! 's Avonds heerlijk gezwommen/gebaad in het meer en 's avonds is er weer een kampvuur gemaakt (lees: half bos in de fik gestoken XD XD). De volgende dag gevist en jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa mensen ik heb wel 5 vissen gevangen :D :D :D Uiteraard één van de vissen zelf schoongemaakt want ja je moet alles een keer gedaan hebben in Su. Toen was het al weer tijd om naar huis te gaan maar wat een gave trip. Midden in de jungle lopen zonder een pad. 's Ochtends om 7.45 uur in de jungle lopen op zoek naar dieren en dan gewoon een katachtige zien, toekans, ara's en nog veel meer. Kortom GEWELDIG!!!!!

En toen brak stage weer aan. En gisteren was er daar ineens een bevalling op zaal. Dus iedereen aan het schreeuwen en in plaats van dat iemand actie onderneemt zie ik welgeteld 1 verzorgende en 1 student rennen. Dus hups ik er achteraan met lakens en jahoor daar lag in bed een heel mooi net geboren meid met een hele verbaasde moeder en een nog meer verbaasde vader op de gang. Alles ging goed met moeder en kind en nadat ik het kind heb verzorgd, het kind weer lekker terug gebracht bij moeder. Dus bevalling op zaal ---. Check

Nou dat was het weer voor deze keer. Morgen nog quadtour rijden en zondag zondagsschool geven en dan begint mijn laatste week stage alweer. Ik ben nu druk bezig met het afronden van opdrachten want ja het is niet alleen maar lang leve de lol.

Tot de volgende blog!!!