Hallo regelmaat

Hallo allemaal,

ja ja de regelmaat is mijn Surinaamse leventje is begonnen. Elke maandag tot en met donderdag mag ik mij om 6.45 uur melden op de afdeling maar voordat ik daar over begin wil ik eerst mijn lieve familie, vrienden en kennissen bedanken voor de ontzettend mooie slingers die ik heb gekregen. Mijn kamer is gelijk lekker opgefleurd en lekker vol Lachebekje met open mondLachebekje met open mond
Wat vond ik het leuk om de alle lieve berichtjes te lezen op de slingers voor mijn verjaardag.

En dankzij mijn huisgenoten voelde ik mijn gisteren helemaal jarig. Ze hadden heel erg leuk het balkon versierd en tompouces gehaald. Daarnaast had ik nog een taart gemaakt, wat cupcakejes zijn geworden aangezien de grote oven niet werkte, dus ik 2.5 uur in de keuken heb gestaan omdat er in het kleine oventje maar 3 schaaltjes pasten en ik 13 cupcakes moest maken. Heerlijke bezigheidstherapie voor de zondagmiddag maar het resultaat mocht er zeker zijn. Dus samen met de tompouces en de cupcakes kon het eetfestijn beginnen :D 's Avonds zijn we met het hele huis uit eten geweest bij bar Zuid. Een eestaueant waar ze volgens de Surinamers de beste pizza’s maken. En inderdaad, mijn pizza was erg lekker buiten de hete paprika om die mijn smaakpapillen niet fijn vonden XD Na de pizza kregen we van het huis een fles Chenet en hebben we die heerlijk met z’n alle opgedronken. Al met al een top verjaardag!!!!!

Maargoed nu terug naar mijn eerste stage dag want daar zijn jullie allemaal zeker erg benieuwd naar. Nou ik moest mij om 8.00 uur melden bij onze contactpersoon van het ziekenhuis. Ik had mijn jasje nog niet aan aangezien het buiten al redelijk warm was en ik niet gelijk in een nat jasje wilde aankomen maar eenmaal boven werd ik er gelijk op gewezen dat er wordt verwacht dat ik helemaal aangekleed in mijn pak naar stage kom en zo ook weer naar huis gaat. Omkleden is er dus niet bij. Dus dat betekent drijvend naar stage en drijvend weer terug XD Hierna werd ik gedropt op de derde etage vrouwen, oftewel afdeling Gynaecologie/kraam. Inderdaad ook de kraam dus dat betekent lekker met baby'tjes kroelen :D

Ik werd opgevangen door de subhoofdzuster. Die liet mij de regels van de afdeling lezen. En geloof mij dat zijn er niet een paar maar gewoon een heel boek werk, dus ik was voorlopig even zoet. Een van de regels was dat trouwringen om mogen maar halssnoerkettingen niet. Oke, apart maargoed het is Suriname. Het land van uiterste maar waarom daar ben ik nog niet achter.

Nadat ik het boek had doorgelezen, kreeg ik een korte rondleiding op de afdeling. Het viel mij mee hoe armoedig het eruit zag. Maar misschien kwam dit doordat ik afgelopen vrijdag ook al in het ziekenhuis was geweest en ik wist hoe het eruit zag.Maar er is geen computer te bekennen op de afdeling, alleen in de dokterskamer. Alles is papier werk ;) Een echte indicatie hoe minder bedeeld ze zijn dan ons heb ik nog niet duidelijk, omdat ik nog niet heel actief ben geweest op de afdeling.

De afdeling is verdeeld in 5 zalen van 6 patiënten, 2 tweepersoonskamer en een isoleerkamer. Op bet voorkantje van de afdeling liggen vooral de vrouwen die een operatie hebben ondergaan waarvan de meeste een keizersnede hebben gehad. Op het achterkantje liggen vooral vrouwen die last hebben van zwangerschapsmisselijkheid, die kanker hebben of een infectie. Ik sta zowel op het voorkantje als op het achterkantje.

Na de korte rondleiding, werd ik gedropt bij de artsenvisite maar die is best lastig te volgen als de helft in het Surinaams is. Ik heb een poging gedaan tot mij voor te stellen aan iedereen maar er loopt ongeveer zo een 35 man aan personeel op de afdeling. Onder te verdelen in verpleegkundigen, verzorgenden, interieurverzorgsters, kraamverzorgsters schoonmaaksters en super veel verloskunde studenten, verpleegkunde studenten, studenten kraamverzorgers en co-assisten. Gelukkig is iedereen wel te onderscheiden aan de hand van de uniformen. Zo hebben de verpleegkundigen een blauw-witte strepen op hun pak, verzorgenden groen-witte strepen, keuken bordeaux-witte strepen volgens mij en interieurverzorgers oranje-witte strepen volgens mij. Alleen al die namen kan ik echt niet onthouden, gelukkig wordt iedereen aangesproken met zuster of broeder, dus voor mij de ideale uitkomst XD en in mijn geval word ik dus aangesproken als zuster van Buren. Na de grote visite heb ik vooral op een stoel gezeten aangezien ik geen idee had wat ik kon doen. Gelukkig zit het merendeel van het persoon heel de dag op een stoel en viel het niet op XD

Gelukkig moesten er om 14.30 uur twee baby's worden gevoed. De baby's van de moeders die dag geboren door middel van een keizersnede zijn, worden gevoed door het verpleegkundige personeel. Omdat het mijn eerste dag was, heb ik gekeken hoe een broeder en een zuster de baby's voedde. Toen de broeder klaar was met voeden, had hij eigenlijk geen tijd om met de baby te zitten want hij moest nog naar de operatiekamer om materialen steriel te maken. Hé wat vervelend nou dacht ik XD XD Nu kan ik, als ik het misschien lief vraag, lekker met deze baby zitten. Dus ik heel lief aangeboden dat ik wel met de baby wilde zitten. 'Ja zuster wilt u dat echt', was de vraag dit ik kreeg. ' Nee joh, helemaal prima' wat mijn antwoord want Surinamers doen graag niets te veel en als je net even naar bijvoorbeeld het lab bent geweest, hoef je het eerste kwartier niets te doen. Maargoed ik heb toen heerlijk met de baby zitten kroelen.

Dankzij het lekker kunnen kroelen met de baby heb ik de dag redelijk kunnen afsluiten want eerlijk is eerlijk, ik voelde mij ontzettend verloren. Niemand nam mij op sleeptouw en als ik wat vroeg, kreeg ik een kort antwoord wat niet heel uitnodigend was om nog een nieuwe vraag te stellen.

Gelukkig ging het vandaag stukken beter. Ik was vandaag gekoppeld een leuke zuster, die mij veel dingen kon uitleggen over de afdeling maar wat nu echt de taken zijn van een verpleegkundige daar ben ik nog niet uit. Het team werkt heel taakgericht. Zo doen de teamleiders de artsenvisite, zijn er twee verpleegkundigen die de medicijnen delen, doen de studenten de bloeddrukken en ga zo maar door. Ook wordt er tussendoor weinig terug gekoppeld aan elkaar. Hierdoor vind ik het lastig overzicht te krijgen welke taken nu klaar zijn en welke taken er nog gedaan moeten worden. Verpleegkundigen blijven ook rustig een uur van de afdeling als ze zeggen ik ga even eten halen. Niemand die daar wat van zegt.

De verpleegkundigen en al het personeel is naar elkaar super leuk en gezellig maar naar patiënten zijn ze kort en minder vriendelijk. Dit was wel even wennen, ook er bijvoorbeeld geen felicitatie afkon bij een patiënt die net moeder was geworden van een tweeling.

Mijn stagedagen zijn van maandag tot en met donderdag en om 6.45 uur moet ik op de afdeling zijn voor de overdracht, welke gebeurt met al het verpleegkundig personeel inclusief alle studenten. Voor degene die beeldend zijn ingesteld: te veel mensen voor een kamer XD Om 15.00 ben ik klaar en mag ik lekker naar huis.

Ik blijf tot 11 december op de afdeling Gynaecologie en de laatste weken loop ik stage op de afdeling Verloskunde.

Nou dit waren mijn eerste twee dagen op stage en zoals gewoonlijk is er in die twee dagen te veel gebeurt om op te noemen. Ik hoop in de volgende blogs meer een kijkje te kunnen geven hoe alles werkt op de afdeling en weer wat meer te vertellen over het land zelf, want van het afgelopen weekend alleen, kan ik een blog schrijven maar daarover de volgende keer zeker meer. Ik ben voor nu heel erg benieuwd naar de komende weken stage en wat ik allemaal gaat tegenkomen. De eerste 16 jarige die al is bevallen van haar tweede kind heb ik al in de pocket :(

Nou dit was het voor deze keer. Tot volgende keer. Tegen jullie allemaal goedemorgen en tegen mijzelf zeg ik welterusten want zoals de meeste van jullie wel weten loop ik 5 uur achter op jullie. Oftewel bij jullie is het nu kwart voor 3 in de nacht en bij mij is het kwart voor tien 's avonds. Het tijdsverschil is het echt ideaal voor het skypen --> NOT XD

Oja, hierbij nog mijn adres.
Monica van Buren
Wakibasoestraat 625
Paramaribo, Suriname

Verwacht niet dat ik met een week de kaart, brief etc in huis heb, want waarom moeten met dit warme weer de post rond brengen, als het op het postkantoor prima ligt.

Lieve groetjes,

Monica